Бедны  чалавек, які не мае свайго дома. Мы вельмі спачуваем бяздомным, бо ведаем, што дом вучыць чалавека любові, вучыць ахвярнасці, самаадданасці. У ім узнікае жыццё, у ім мы аднаўляем сілы фізічныя і духоўныя, у ім мы адпачываем, дагдядаем хворых і прымаем гасцей. А цяпер ўявіце сабе, наколькі бедны чалавек, які не мае святыні. Касцёл для вернікаў – гэта знак нябачнай ласкі Божай. Менавіта тут адбываецца ўдасканальванне чалавека, яго духоўнае адраджэнне. У святыні мы набываем сілы, радасць, надзею. Тут мы вучымся паводзіць сябе і жыць.

Бяроза ў пісьмовых крыніцах ўпершыню згадваецца ў 1477 годзе з нагоды таго, што яе першыя ўладальнікі Ян і Барбара Гамшэі пабудавалі тут касцёл Святой Тройцы. Гістарычная справядлівасць была адноўлена ў 1998 годзе, калі на ўездзе ў наш райцэнтр з боку Івацэвіч вырас каталіцкі храм з такой жа назвай. Новы касцёл тады асвяціў кардынал Казімеж Свёнтэк – адзіны на той час, маючы такі высокі сан ва Ўсходняй Еўропе.

12 мая ў касцёле святых апосталаў Сымона і Юды Тадэвуша ў Воранавe (Радунскі дэканат) біскуп Гродзенскі Аляксандр Кашкевіч ўдзяліў сакрамэнт канфірмацыі вернікам гэтай парафіі і парафіі Найсвяцейшай Тройцы ў Германішках. 

З 16 па 18 красавіка ў Баранавічах прайшла чарговая ўсебеларуская сустрэча манаскай моладзі пад назвай «Скарб у гліняных начыннях». У гасцінным доме сясцёр місіянерак Святой Сям'і сабраліся разам прадстаўнікі розных манаскіх супольнасцяў, якія нясуць сваё служэнне на беларускай зямлі і па-за яе межамі.

У другую Велікодную нядзелю каталіцкі Касцёл адзначае свята Божай Міласэрнасці, якое ў 2000 годзе ўстанавіў св. Папа Ян Павел II. Аднаму з касцёлаў у нашым раёне, а менавіта Святых апосталаў Сімяона і Юды Фадзея ў Воранаве ўжо два гады дадзены тытул Санктуарыя Божай Міласэрнасці.